ارتفاع مجاز واحدهای تجاری در همکف و طبقات
کاربری تجاری ساختمان
کاربری ساختمان‌ها ۸ نوع است که هریک ضوابط شهرداری مختص خود را داراست. کاربری ها شامل مسکونی، کشاورزی، صنعتی، ورزشی، خدماتی، معدن، بدون کاربری و تجاری است. از این میان اگر بخواهیم به‌طور ویژه به ضوابط شهرداری کاربری تجاری بپردازیم، باید از تعریف کاربری تجاری شروع کنیم. کاربری تجاری به ساختمان‌هایی اطلاق می‌شود که هدف اصلی آنها تجارت است که یا به این قصد ساخته می‌شوندو یا آن را به تجاری تغییر کاربری می‌دهند. کاربری تجاری شامل دو گروه کلی عمده فروشی و بازار و خرده فروشی و خدمات است که در دو گروه تجاری ( صرفا تجاری) و تجاری مختلط ( تجاری_مسکونی، تجاری_اداری و …) جای می‌گیرند. این خرده و عمده فروش بودن را اغلب محلی که واحد تجاری در آن واقع شده است تعیین می‌کند. اصولا اولین قطعه مجاور معبر را به کاربری تجاری تخصیص می‌دهند که طبق ضوابط شهرداری می‌تواند تجاری مسکونی مختلط نیز باشد. احداث کاربری تجاری در یک محل ویژه در صورت عدم مزاحمت و سبک بودن فعالیت مربوطه بلامانع است.
[rev_slider alias=”slider-1″][/rev_slider]
می‌دانیم که تقسیمات شهری برای کاربری‌های متفاوت، ضوابط شهرداری متفاوتی به همراه دارد. برای مثال ممکن است ضوابط شهرداری برای یک تجاری محله ای با یک تجاری منطقه‌ای کاملا فرق داشته باشد. این ضوابط از حداقل و حداکثر متراژ فضا تا حداقل و حداکثر ارتفاع آن محل را در بر می‌گیرد و گاهی دیده شده که تخطی از آنها اثرات جبران ناپذیری به همراه داشته است. در صورت نادیده گرفتن ضوابط، حتی ممکن است مسئولین تا تخریب بنای ساخته شده نیز پیش بروند و مهندسان پروژه جرائم زیادی متحمل خواهند شد. پس باید رعایت ضوابط شهرداری را در اولویت دستور کار قرار داد.
برخی از ضوابط شهرداری ارتفاع کاربری تجاری
حداقل ارتفاع واحد تجاری در طبقه همکف، ۳٫۶ متر و حداکثر آن ۴٫۵ متر است. در طبقات این حداکثر ارتفاع ۳ متر است. فردی که مالک طبقه همکف است می‌تواند برای احداث نیم‌طبقه نیز اقدام کند، در صورتی که دسترسی به نیم‌طبقه از داخل مغازه میسر باشد. این ارتفاع باید از ساختمان‌های هم‌جوار تبعیت کند. در تجارت شهری حداکثر ارتفاع همکف تا ۵٫۵ متر نیز می‌رسد.
